امروز یک روز خوب است..
ساعت: ۱۱:۰۳
کافه تیک تاک
میز سوم..درست کنار پنجره..
حال من..افتضاح
دفترچه ی کوچک ام را روی میز می گذارم..همانطور که با دست چپ ام رشته ی نازکی از موهای کنار صورت ام را دور انگشت اشاره ام می پیچانم سعی می کنم نگذارم خشم و سردرگمی ام از چشم هایم بیرون بزنند..
هرچه نوشتم را سه خط در میان خط خطی می کنم و مردمک هایم را گشادتر تا خشک شوند!
اولین اسپرسوی زندگی ام را سفارش می دهم تا با این آهنگ لعنتی که روی افکارم یورتمه می رود میل اش کنم!
عجب میز مجللی برای تنهایی ام سفارش داده ام..نمی دانم سرم یخ زده یا انگشتانم یا استعداد نوشتن ام..انبساط خاطر که می گویند همین است؟؟! تلخی اش تا ته ِ حلق ام می پرد کاملن پیداست اولین بار است قهوه می خورم! دل ام می خواهد ظرف شکر را توی اش خالی کنم شاید کمی قابل تحمل شود
نه... دومین بار است.. اولین بارش برای فال بود! سردم شد کاپشن ام را روی شانه هایم می اندازم و به دیوار پشت پنچره ها آنقدر زُل می زنم تا آب از چشم هایم راه می افتد و سوزش شان حالم را جا می آورد
تکه کیک توی دهانم را نمی توانم قورت دهم آنقدر گوشه لُپ ام نگه اش می دارم تا حسابی خمیر می شود و خودش با آب دهانم پایین می رود
امروز یک روز خوب است! همه چیز مهیاست! آسمان ابری و بوی باران و آهنگ شاد و قهوه ی اسپرسو..از همان ها که توی فیلم ها هست!! صدای به هم زدن هیچ درون فنجان آرام ام می کند یک قُلپ ِ دیگر... تلخی اش حال ام را به هم می زند
حال من خوش است!
می شود نگاه مسخره تان را از روی من بردارید؟ صبر آمد... انگاری سرما خورده باشم
چه خوب است که پرده ی این پنجره را برایم کنار زدند چه خوب است که این درخت زیبا روبه روی من است چه خوب است..... نگاه ات را بردار! سنگینی اش افکارم را پریشان می کند..بخند.. به من نخودی بخند.. ولی زیر چشمی نگاه ام نکن.. چه خوب است که دور چین این کیک تکه های موز است!
امروز یک روز خوب است! باید بروم.. پرده را بکشم و قُلپ ِ آخرم... آآآآآآخیییییش..چه خوب که بی حوصلگی ام را فهمیدی و بالاخره به من پشت کردی.. تلخی اش حال ام را جا آورد
احساس ام به من می گوید.. دوست دارد بیشتر از این ها کافه بیاید روی این صندلی رو به پنجره.. با تنهای اش اسپرسو بنوشد.. و کیکی با تکه های موز...
امروز یک روز خوب است!
